Aku gak seneng karo uwong tuwo sing kasar mergo wong tuwo simg kasar nggarai arek cilik gedene dadi kasar.

Arek cilik iku sinau terus, lan carane sinau iku nyonto uwong tuwo dadi kasare wong tuwo sing cepet ditiru arek cilik iku uwong tuwo sing nggepukan ambek uwong tuwo sing ngomong janc*k.

Dadi uwong tuwo iku abot soale uwong tuwo kudu mbelajari arek cilik supoyo nek gede arek cilike isok dadi presiden lan duwe otak sing cerdas, terus uwong tuwo ngutamakne roso ikhlas.

Uwong tuwo kudu ikhlas mergo uwes ngerasakne urip enak lan urip teratur sampek iso duwe anak, liyane uwong tuwo sing durung duwe anak kudu ikhlas ngekei ilmu nang arek cilik.

Uwong tuwo sing kasar iku nggarai arek cilik niru kekasarane pas arek cilik tambah gede, arek cilik sing dikasari terus nyumpahi uwong tuwo sing elek, dadi pas guru ngaji ngajari kelakon, ono uwong tuwo iku iso durhaka karo anake mergo anak ora isok bahagia, terus karo uwong tuwo kudu ngeramut arek cilik yatim piatu.

Uwong tuwo sing ora tau ngereken arek cilik iku isok diarani uwong tuwo sing ngamukan soale ora gelem sinau teko arek cilik terus nek arek cilik ngalem ambek uwong tuwo ngamuan mesti diamuk.

Uwong tuwo ngajari sing apik lan mbatin cangkem lan mbobot ngamuk supoyo isok urip tentram lan pasrah karo Allah, mergo uwong tuwo sing apik mergo duwe agomo.

Uwong tuwo sing gak duwe agomo mesti nggileng soale nanggepi omongan uwong terus ora nduwe keajekan gampang diseret ngalor ngidul terus ora biso ngadepi masalah terus dadi uwong tuo sing ngamukan.

Uwong tuwo kudu sinau agomo karo guru terus nyedeki bapak lan ibune supoyo terus nggolek kacerahan batin lan cerito urip, supoyo iso digae cekelan urip tentrem lan parah karo Allah.

Uwong tuwo kudu ngerti Nabi Muhammad soale Nabi iku uwong sing dipercoyo Allah dadi guru manungso. Nabi ngajari cara urip pasrah nang Allah lan ngajari urip tentrem dunia akhirat lan ajaran Nabi iso digawe ngajari arek cilik supoyo arek cilik iso urip tentrem lan iso mbukak ati arek cilik supoyo duwe batin apik.